بهبود الگوریتم تداخل سنجی راداری مبتنی بر پراکنش کننده ی دائمی (stamps) جهت برآورد جابه جایی با استفاده از روش پریودوگرام

تکنیک persistent scatterer interferometry (psi) برای اولین بار بر مبنای انتخاب پیکسل های پراکنش کننده ی دائمی با رفتار پراکنشی ثابت در زمان و با استفاده از مدل جابه جایی از پیش تعیین شده، جهت از بین بردن محدودیت های روش سنتی ارائه شد. این تکنیک در سال 2006 تحت عنوان stamps ، بهبود پیدا کرد به صورتی که بر خلاف تمام الگوریتم های psiارائه شده تا قبل از آن، قابلیت انتخاب پراکنش کننده های دائمی را بدون نیاز به دانش اولیه مدل جابه جایی آن ها و حتی در مناطق خارج شهری دارد. در این روش برای انجام عملیات بازیابی فاز نیاز به برقراری شرط نمونه برداری نایکوئیست است که در مناطق با نرخ جابه جایی بالا این شرط مورد نیاز نقض می شود و به علت خطای بازیابی فاز نرخ جابه جایی بسیار کمتر از واقعیت برآورد می شود. در این مقاله یک روش کارا برای بهبود الگوریتم stamps جهت برآورد میزان جابه جایی در مناطق با نرخ بالای جابه جایی و با رفتار تقریباً خطی در زمان ارائه می شود. در روش پیشنهادی یک شبکه ی مکانی از پیکسل های پراکنش کننده ی دائمی شکل می گیرد و بخش خطی جابه جایی به روش پریودوگرام برای هر کمان متصل کننده ی دو پراکنش کننده ی دائمی برآورد می شود و با علم به این که بخش قابل توجه جابه جایی در منطقه رفتار خطی در زمان دارد، پس از تقریب بخش خطی جابه جایی برای هر پراکنش کننده ی دائمی نسبت به یک نقطه ی مرجع سهم فاز ناشی از آن از فاز اولیه کم و پس از بازیابی فاز به فاز بازیابی شده اضافه می شود. روش پیشنهادی در منطقه ی جنوب غربی دشت تهران با استفاده از تصاویر envi-sat اجرا شد و نرخ جابه جایی برآوردی با نرخ استخراجی از تصاویر مسیر مجاور و با روش sbas مقایسه شد که مقدار mm/year9/22 به عنوان انحراف از معیار موفقیت روش پیشنهادی در بهبود الگوریتم stamps را نشان می دهد.